بر اساس یک تعریف کلی، چه در ایران و چه در جهان، حضور و غیاب در قانون کار به مجموعه‌ای از مقررات اطلاق می‌شود که به‌منظور مدیریت حضور کارکنان در محل کار و ثبت زمان کاری آنها تدوین شده‌اند. این قوانین برای تضمین عدالت در محیط کار و اطمینان از انجام مسئولیت‌های شغلی توسط کارکنان ضروری هستند. معمولاً، کارفرمایان سیستم‌های ثبت حضور و غیاب را به کار می‌برند تا بتوانند ساعات کاری کارکنان را به‌دقت ثبت کنند.
این سیستم‌ها می‌توانند شامل طیف تجهیزات و دستگاه‌های کارت‌زن، سیستم‌های بیومتریک یا نرم‌افزارهای ثبت حضور باشند. قوانین حضور و غیاب همچنین شامل مقرراتی درباره تأخیر، غیبت‌های مجاز، و نحوه اطلاع‌رسانی در مورد غیبت‌های اضطراری می‌شود. کارفرمایان برای تشویق به حضور به‌موقع و پیشگیری از غیبت‌های بی‌دلیل، ممکن است سیاست‌هایی مانند پاداش حضور یا جریمه‌های غیبت را اعمال کنند. در بسیاری از موارد، قوانین کار تامین اجتماعی نیز الزامات خاصی برای ثبت ساعات کار و حداقل استانداردهای حضور در محل کار تعیین می‌کنند. در ادامه، دقیق‌تر و کامل‌تر در مورد قوانین حضور و غیاب کارکنان و کلیات آن خواهیم گفت.
attendance-device-cta 02178756000
اهمیت حضور و غیاب در قانون کار چیست؟
حضور و غیاب کارکنان یکی از جنبه‌های مهم مدیریت منابع انسانی در هر سازمانی است که نقش کلیدی در اجرای قانون کار ایفا می‌کند. این فرآیند به کارفرمایان امکان می‌دهد تا ساعات کاری کارکنان، تعهد و پایبندی آنها به زمان‌بندی کاری، و نیز عملکرد و بهره‌وری آنها را به‌دقت رصد و ارزیابی کنند.
در قانون کار، ثبت دقیق حضور و غیاب به حفظ حقوق کارگران کمک می‌کند، از جمله تضمین پرداخت دقیق دستمزد بر اساس ساعات کاری واقعی، ارائه مرخصی و استراحت‌های قانونی، و نیز مدیریت اضافه‌کاری و پرداخت‌های مرتبط. از طرف دیگر، این فرآیند به کارفرمایان کمک می‌کند تا الزامات قانونی خود را رعایت کرده و از جرائم مالی یا قانونی احتمالی جلوگیری کنند؛ بنابراین، حضور و غیاب در قانون کار به‌عنوان یک ابزار کلیدی برای تضمین عدالت در محیط کار و حمایت از هر دو طرف رابطه کاری – کارگر و کارفرما – مطرح است. اگر قصد مدیریت قانون کار و حضور کارکنان در محیط کار را دارید، لازم است که با کلیات و روند اجرایی آن دقیق و کامل آشنا شوید. در مکسا با ما باشید.
اهمیت حضور و غیاب در قانون کار چیست؟
قوانین و آیین‌نامه حضور و غیاب در قانون کار چگونه است؟
قانون کار در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، هنجارها و آیین‌نامه‌هایی را در خصوص حضور و غیاب کارکنان در محیط کار تعیین کرده است. این قوانین و آیین‌نامه‌ها معمولاً به‌منظور ارتقای ترتیب و نظم در محیط کار، حفظ حقوق کارکنان و تنظیم روابط کاری بین کارفرما و کارگران تدوین شده‌اند. یکی از موارد مهم موردتوجه در این قوانین و آیین‌نامه‌ها، تعیین شرایط حضور و غیاب کارکنان است. این شرایط می‌تواند شامل مواردی مانند زمان شروع و پایان کار، تعطیلی‌های رسمی، مرخصی‌ها، مجازات‌های قانونی برای غیبت از کار بدون مجوز و سایر موارد مرتبط با حضور و غیاب باشد.
ساعت کار
قوانین و آئین‌نامه‌های حضور و غیاب در قانون کار معمولاً شامل مقرراتی در خصوص ساعات کاری است که کارفرما و کارگران موظف به رعایت آنها هستند. بر اساس مفاد قوانین کار معمولاً:
- حداکثر ساعات کاری در یک روز، باید تا 8 ساعت باشد و حداکثر ساعات کاری در یک هفته باید تا 44 ساعت باشد، که این مقرارت در ماده 51 قانون کار قابل مشاهده است.
- برای برخی مشاغل سخت و زیان‌آور، حداکثر ساعات کاری در یک هفته می‌تواند تا 48 ساعت افزایش یابد، که این امر در ماده 52 قانون کار ذکر شده است.
مرخصی‌ها
ضمن این نکات، قانون کار در بسیاری از کشورها، حقوق کارگران را تأمین می‌کند و شامل مفادی درباره مرخصی‌ها نیز می‌شود. این مرخصی‌ها شامل انواع مختلفی است که به کارگران اعطا می‌شود. از جمله مرخصی‌هایی که در قانون کار معمولاً ذکر می‌شوند، می‌توان به مرخصی سالیانه یا تعطیلات، مرخصی استعلاجی، مرخصی بدون حقوق و مرخصی زایمان و پدر شدن اشاره کرد.
این مرخصی‌ها با شرایط و مقررات خاصی همراه هستند که برای دریافت آنها باید ضوابط مربوطه را رعایت کرد. مثلاً، مرخصی استعلاجی نیازمند ارائه مدارک پزشکی معتبر است و مرخصی زایمان و… ممکن است به زنان باردار و پدران جهت حضور در زایمان و مراقبت از کودکان اعطا شود.
غیبت، تأخیر و تعجیل
غیبت، به عدم حضور کارمند در محل کار در زمان مقرر اشاره دارد و می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد از جمله بیماری، مشکلات خانوادگی یا حتی عدم انگیزه کاری. این پدیده نه‌تنها به کارایی و بهره‌وری کارمندان آسیب می‌زند؛ بلکه بر سازمان‌ها نیز هزینه‌های قابل‌توجهی را به دنبال دارد. از سوی دیگر، تأخیر نیز مشکلی است که معمولاً با عدم رعایت زمان‌بندی یا عدم مهارت در مدیریت زمان اتفاق می‌افتد.
این موضوع باعث اختلال در فرآیندهای کاری، افزایش استرس و کاهش اعتمادبه‌نفس کارمندان می‌شود. در عوض، تعجیل نیز می‌تواند به عدم دقت و کیفیت کار منجر شود و در نهایت به سازمان آسیب بزند. برای مقابله با این مشکلات، اجرای سیاست‌های مناسب برای ایجاد انگیزه کاری، مدیریت زمان بهینه و ارتقاء فرهنگ سازمانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
اضافه‌کاری
محدودیت اضافه‌کاری یکی از مسائل مهم در قوانین کاری است که به‌منظور حفظ سلامت و رفاه کارگران تعیین شده است. بر اساس بسیاری از قوانین کاری، حداکثر میزان اضافه‌کاری در یک روز تا چهار ساعت و در یک سال تا 120 ساعت محدود شده است. این محدودیت‌ها به‌منظور جلوگیری از خستگی بیش از حد، افزایش ریسک برای سلامت روانی و جسمی، و حفظ تعادل بین زندگی شخصی و حرفه‌ای کارگران اعمال می‌شود. به‌علاوه، برای تشویق کارگران به انجام اضافه‌کار، قانونی در بسیاری از کشورها وضع شده است که مقرر می‌کند که میزان پرداخت برای اضافه‌کاری باید حداقل 40 درصد از حقوق پایه کارگر دریافتی در زمان معمولی باشد.
نوبت‌کاری
در تکمیل کلیات مذکور، نوبت‌کاری یکی از مفاهیم اساسی در ساعات کاری سازمان‌ها و شرکت‌ها است که برای تنظیم و ترتیب‌دادن به فعالیت‌های کاری استفاده می‌شود. با تعیین نوبت‌کاری، زمان شروع و پایان کار کارمندان مشخص می‌شود و این امر به‌منظور ایجاد ترتیب و تنظیم در فرآیندهای کاری و بهره‌وری بهبود می‌بخشد. همچنین، با تعیین نوبت‌کاری، اطمینان حاصل می‌شود که تعداد کافی از کارمندان در زمان‌های مختلف روز در دسترس باشند تا فعالیت‌های مختلف سازمان به‌درستی انجام شود. این ترتیب‌بندی زمانی به‌صورت معمول به‌وسیلة مدیران منابع انسانی و مدیران محل کار تنظیم می‌شود و معمولاً با رعایت قوانین کاری و سیاست‌های سازمانی اجرا می‌شود.
تعطیلات
تعطیلات، ایامی هستند که در طول سال از سوی دولت یا سازمان‌ها به کارکنان یا عموم مردم اعلام می‌شوند و در آنها فعالیت‌های اجتماعی و کاری به حداقل می‌رسد. این ایام به‌عنوان فرصتی برای استراحت، تجدید انرژی و ارتباط با خانواده و دوستان مورداستفاده قرار می‌گیرند. تعطیلات می‌توانند مرتبط با مناسبت‌های مذهبی، ملی، فرهنگی یا حتی خاص باشند و بسته به کشور و فرهنگ مردم، تنوع زیادی دارند؛ این ایام اغلب با تغییر در زمان‌بندی کاری و تعطیلی ادارات، مدارس، و شرکت‌ها همراه است. هدف از تعطیلات، ارتقای کیفیت زندگی، حمایت از تعادل کار و زندگی، و ارائه فرصت برای استراحت و تفریح است.
بیشتر بخوانید: معرفی سیستم حضور و غیاب کارخانه | کدام دستگاه حضور و غیاب برای کارخانه مناسب است؟
قوانین و آیین‌نامه حضور و غیاب در قانون کار چگونه است؟
قوانین مرخصی در آیین‌نامه حضور و غیاب
آیین‌نامه حضور و غیاب و قوانین مرخصی که در آن تعریف شده‌اند، بخشی حیاتی از مدیریت منابع انسانی در هر سازمان یا شرکتی هستند. این قوانین به‌منظور تضمین این که کارکنان می‌توانند زمان موردنیاز برای استراحت، بهبودی پس از بیماری، امور شخصی یا فرصت‌های توسعه فردی را بدون نگرانی از ازدست‌دادن درآمد یا ترفیع شغلی داشته باشند، طراحی شده‌اند:
- مرخصی سالانه: اکثر کارکنان حق دریافت تعداد معینی روز مرخصی پرداختی در سال را دارند. این به آنها امکان می‌دهد برای استراحت و بازیابی انرژی وقت بگذرانند.
- مرخصی بیماری: در صورت بیماری یا صدمه، کارکنان می‌توانند از مرخصی بیماری استفاده کنند که معمولاً پرداختی است تا زمانی که بتوانند به کار بازگردند.
- مرخصی والد/والده: علاوه بر مواردی که اشاره شد این نوع مرخصی به والدین جدید اجازه می‌دهد وقتی را صرف مراقبت از نوزاد خود کنند. برخی کشورها قوانینی دارند که این مرخصی را به هر دو والد (مادر و پدر) ارائه می‌دهند.
- مرخصی بدون حقوق: در شرایط خاص، کارکنان ممکن است بتوانند مرخصی بدون حقوق بگیرند که در آن زمان از کار دور هستند؛ اما حقوقی دریافت نمی‌کنند.
- مرخصی فوق‌العاده: برای موارد فوریت دار مانند فوت عضوی از خانواده یا بحران خانوادگی، مرخصی فوق‌العاده می‌تواند اعطا شود.
این قوانین به طور خاص برای حمایت از کارکنان طراحی شده‌اند و تأکیدی بر اهمیت توازن بین کار و زندگی است. کارفرمایان موظف هستند از این قوانین پیروی کنند. در نظر داشته باشید که این قوانین ممکن است بسته به نوع فعالیت و کسب‌وکار به اشکال متفاوت انجام گردد.
غیبت‌های مجاز در قوانین حضور غیاب کدام‌اند؟
در قوانین حضور و غیاب، یک مفهوم کلی وجود دارد که به مسئله استفاده مجاز از تعداد روزها اشاره دارد؛ این شرایط ممکن است شامل بیماری، مسافرت رسمی، اختلالات خانوادگی و موارد مشابه باشد. به‌عنوان‌مثال، اگر یک کارمند به دلیل بیماری یا مراقبت از فرزندان خود قادر به حضور در محل کار نباشد، در صورت اطلاع‌رسانی معتبر و مستند، ممکن است از حضور در محل کار معاف شود و این غیبت به‌عنوان یک غیبت مجاز شناخته می‌شود. این اقدامات از تشویق مسئولیت‌پذیری و ارتقاء سلامتی و رفاه افراد در جامعه هدفمند می‌شود.
مرخصی استحقاقی
مرخصی استحقاقی یکی از حقوق مهم کارکنان است که در بسیاری از سیستم‌های کاری به آن پرداخته می‌شود. این نوع مرخصی به کارکنان برای استراحت و ترک اجتماعی فرصت می‌دهد و برای حفظ سلامتی و روانی آنان اهمیت دارد. در بسیاری از موارد، مرخصی استحقاقی به‌صورت مقرر و بر اساس سابقه کار تعیین می‌شود. به‌عنوان‌مثال، بر اساس قوانین برخی کشورها، کارکنان با یک سال سابقه کار معمولاً حق 30 روز مرخصی استحقاقی در سال را دارند. این به این معناست که آنها می‌توانند در طول سال تا 30 روز از کار غیبت کنند و حقوق خود را دریافت کنند. علاوه بر این، به‌ازای هر سال سابقه کار بیش از یک سال، تعداد روزهای مرخصی استحقاقی افزایش می‌یابد. به‌عنوان‌مثال، برای کسانی که سابقه کار بیش از یک سال دارند، ممکن است بر اساس هر سال اضافی سابقه کار، یک مقدار مشخصی به تعداد روزهای مرخصی استحقاقی آنها افزوده شود.
مرخصی استعلاجی
مرخصی استعلاجی یکی از امتیازات مهمی است که برای کارکنان در صورت بیماری فراهم می‌شود و به آنها اجازه می‌دهد تا به بهبودی و کنترل برای بازگشت به سلامت خود بپردازند. بر اساس بسیاری از قوانین کاری، کارکنانی که به دلیل بیماری نیاز به مراقبت دارند، می‌توانند از مرخصی استعلاجی استفاده کنند، با ارائه گواهی پزشکی معتبر. به طور معمول، در بسیاری از سیستم‌های کاری، حداکثر مدت‌زمان مرخصی استعلاجی محدود شده است. به‌عنوان‌مثال، ممکن است حقوق کارکنان تا سه ماه در سال را به دلیل بیماری با پرداخت دو سوم حقوق دریافت کنند. اگر نیاز به مرخصی بیشتر باشد، کارکنان ممکن است تا شش ماه در سال با پرداخت نصف حقوق استفاده کنند.
مرخصی زایمان
مرخصی زایمان یکی از حقوق مهمی است که به زنان پس از زایمان تعلق می‌گیرد و به آنها این امکان را می‌دهد تا مراقبت و مراقبت از نوزاد خود را بکنند. بر اساس بسیاری از قوانین کاری، زنانی که به‌تازگی زاییده‌اند، حق مرخصی زایمان را دارند که مدت‌زمان آن بسته به تعداد زایمان‌های قبلی متغیر است. به‌طورکلی، برای زایمان اول، زنان می‌توانند تا 9 ماه از مرخصی زایمان استفاده کنند. این مدت زمانی که به زنان پس از زایمان اول تعلق می‌گیرد، به آنها امکان مراقبت از خود و نوزاد خود را در این مهم و حساس دوره می‌دهد. به طور مشابه، برای زایمان دوم و بعدی، ممکن است مرخصی زایمان به مدت 6 ماه تعیین شود.
بیشتر بخوانید: نرم افزار حضور و غیاب بدون نیاز به دستگاه
قانون اضافه‌کار در آیین‌نامه حضور غیاب
قانون اضافه‌کار در آیین‌نامه حضور و غیاب به‌گونه‌ای طراحی شده است تا اطمینان حاصل کند کارکنان برای ساعات کاری فراتر از مقررات معمولی کاری خود، به‌درستی جبران می‌شوند. طبق این قانون، اضافه‌کاری به هر گونه کاری اطلاق می‌شود که فراتر از ساعات کاری استاندارد تعیین شده توسط سازمان یا قوانین ملی انجام شود. کارکنانی که وظایف خود را در زمان‌های اضافه‌کاری انجام می‌دهند، باید با نرخ‌های اضافه‌کاری مشخصی که معمولاً بیشتر از نرخ معمولی ساعتی آنها است، پرداخت شوند.
برای اجرای این قانون، سازمان‌ها ملزم به ثبت دقیق ساعات کاری کارکنان، از جمله ساعات اضافه‌کاری، در سیستم‌های حضور و غیاب هستند. این امر می‌تواند از طریق وسایل الکترونیکی مانند کارت‌های زمانی یا سیستم‌های بیومتریک انجام شود تا اطمینان حاصل شود که داده‌های دقیقی جمع‌آوری می‌شود. لاوه بر این، سازمان‌ها باید سیاست‌ها و رویه‌های شفافی را برای مدیریت اضافه‌کاری تدوین کنند، از جمله نحوه تصمیم‌گیری برای اضافه‌کاری، نرخ پرداخت اضافه‌کاری، و چگونگی درخواست و تأیید اضافه‌کاری توسط کارکنان. این سیاست‌ها باید به‌گونه‌ای باشند که از حقوق کارکنان در محل کار محافظت کنند.
مرخصی فوت بستگان
باتوجه‌به قوانین مربوط به مرخصی در صورت فوت بستگان، کارمندان می‌توانند از مرخصی به شرح ذیل استفاده نمایند:
- در صورت فوت همسر، پدر، مادر، فرزند، خواهر یا برادر، مدت مرخصی تعیین شده برای آنها سه روز است.
- اما در صورت فوت سایر بستگان درجه اول، کارمندان می‌توانند تا دو روز از مرخصی استفاده نمایند.
مرخصی ازدواج
شخصی که قصد دارد ازدواج کند، می‌تواند برای این مراسم مهم 3 روز مرخصی دریافت کند تا بتواند به آماده‌سازی و برگزاری مراسم اختصاص دهد. این مدت زمانی است که او را قادر می‌سازد تا به طور کامل به نقشه‌ریزی و آماده‌سازی مراسم ازدواج خود بپردازد و از لحظات خوشایند و بی‌فراموشی برای خود و شریک زندگی‌اش برخوردار شود. همچنین، اگر فرزندی نیز در راه باشد و قصد ازدواج دارد، او نیز می‌تواند از مرخصی 2 روزه استفاده کند تا در این مراسم مهم و شاد حضور یابد و به این رویداد مهم در زندگی خود و فرزندش بپردازد.
مرخصی بدون حقوق
مرخصی بدون حقوق، با موافقت کارفرما، به کارمندان اجازه می‌دهد تا بدون دریافت حقوق از محل کار غیبت داشته باشند. با اینکه کارمند در این دوره از کار غایب است، اما این مرخصی برای او محفوظ می‌ماند و به او اجازه می‌دهد که به مسائل شخصی خود بپردازد بدون اینکه نگران ازدست‌دادن حقوق خود باشد. در عوض، این اجازه بر اساس موافقت کارفرما اعطا می‌شود و ممکن است شرایط مختلفی برای اعطای این مرخصی وجود داشته باشد که باید با کارفرما مشاوره شود.
بیشتر بخوانید: بهترین برند دستگاه حضور و غیاب در ایران و جهان
غیبت‌های مجاز در قوانین حضور غیاب کدام‌اند؟
روش‌های مرسوم حضور و غیاب کارکنان در سازمان‌ها کدام‌اند؟
راهکارها و روش‌های مختلفی وجود دارد که از گذشته تاکنون، سیستم‌های مدیریت نیروی انسانی از آن بهره گرفته و در حال حاضر باتوجه‌به رشد تکنولوژی، وارد فاز جدیدی شده‌اند. ازاین‌رو قوانین حضور و عدم حضور کارکنان نیز تا حد زیادی وابسته به این تفاسیر است:
1. دفتر و کارت فیزیکی حضور و غیاب
در بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌ها، دفتر و کارت حضور و غیاب فیزیکی به‌عنوان یک ابزار مهم برای مدیریت و نظارت بر حضور و غیاب کارکنان استفاده می‌شود. این دفتر یا کارت‌ها به طور معمول به‌صورت یک فرمت استاندارد طراحی شده‌اند که در آن اطلاعاتی مانند نام و نام خانوادگی کارکنان، تاریخ، ساعت ورود و خروج، وضعیت حضور یا غیاب آنها و غیره ثبت می‌شود. این دفتر یا کارت‌ها به‌عنوان یک ابزار ارتباطی بین مدیران و کارکنان عمل می‌کنند و به مدیران امکان می‌دهند تا با دقت نظارت کنند که کارکنان در زمان‌های مشخص شده حاضر بوده‌اند یا خیر، و در صورت نیاز اقدامات لازم را انجام دهند. همچنین، این دفتر یا کارت‌ها می‌توانند به‌عنوان یک ابزار برای محاسبه ساعت کاری و حقوق کارکنان نیز استفاده شوند.
2. دستگاه حضور و غیاب
یکی از روش‌های متداول برای این منظور استفاده از دستگاه‌های حضور و غیاب است. این دستگاه‌ها از فناوری‌های مختلفی مانند اثر انگشت، کارت‌های RFID، یا رمز عبور برای شناسایی کارکنان استفاده می‌کنند. با استفاده از این دستگاه‌ها، زمان ورود و خروج کارکنان به‌دقت ثبت می‌شود و امکان مدیریت بهینه‌تر زمان کاری فراهم می‌گردد. علاوه بر این، این دستگاه‌ها به مدیران امکان مشاهده و پایش حضور و غیاب کارکنان را ارائه می‌دهند تا در صورت نیاز به تصمیمات مناسب در خصوص مدیریت کارکنان بر اساس حضور و غیاب آنها بپردازند. از مزایای این روش می‌توان به افزایش دقت و شفافیت در ثبت حضور و غیاب، کاهش احتمال خطاهای انسانی و بهبود کارایی سازمان اشاره کرد.
3. نرم افزار حضور و غیاب
نرم‌افزارهای حضور و غیاب یکی از ابزارهای مدرن مدیریتی هستند که برای اداره حضور و غیاب کارکنان در سازمان‌ها و شرکت‌ها استفاده می‌شوند. این نرم‌افزارها از طریق پلتفرم‌های مختلفی مانند وب، موبایل یا سیستم‌های متصل به شبکة داخلی سازمان عمل می‌کنند. این سیستم‌ها امکان ثبت و پایش حضور و غیاب کارکنان را به‌صورت خودکار و دقیق فراهم می‌کنند، بر اساس ورودی‌هایی مانند اثر انگشت، کارت مادون‌قرمز، رمز عبور یا حتی تصویر و… علاوه بر ثبت وقت ورود و خروج کارکنان، این نرم‌افزارها می‌توانند اطلاعات مربوط به مرخصی، مأموریت‌های خارجی و تعطیلات رسمی را نیز مدیریت کنند.
4. سیستم‌های تشخیص چهره، اثر انگشت و عنبیه
سیستم تشخیص چهره با استفاده از الگوریتم‌ها و شبکه‌های عصبی، قادر است ویژگی‌های خاص چهره افراد را تشخیص دهد و آنها را با اطلاعات ثبت شده مقایسه کند. این سیستم‌ها به دلیل دقت بالا و سرعت عمل، در بسیاری از محیط‌های کاری به‌عنوان روشی موثر برای مدیریت حضور و غیاب مورداستفاده قرار می‌گیرند. فراتر از آن، سیستم‌های تشخیص اثر انگشت با استفاده از الگوریتم‌ها و پردازش تصویر، اثر انگشت هر فرد را به طور دقیق ثبت و تحلیل می‌کنند تا حضور و غیاب آنها را ردیابی کنند. این سیستم‌ها به دلیل خصوصیات منحصربه‌فرد اثر انگشت، بسیار مطمئن و قابل‌اعتماد هستند و در برخی صنایع از جمله بانکداری، امنیت و محیط‌های حساس استفاده می‌شوند. علاوه بر این، سیستم‌های تشخیص عنبیه نیز به کمک اسکن و تحلیل عنبیه چشم، می‌توانند حضور و غیاب کارکنان را مدیریت کنند. این سیستم‌ها از پیشرفت‌های روزافزون در زمینه تشخیص الگوی عنبیه استفاده می‌کنند و به دلیل دقت بالا و امنیت فراوان، در محیط‌هایی که نیاز به سطح امنیت بالا دارند، مورداستفاده قرار می‌گیرند.
5. سامانه تلفنی و آنلاین برای حضور و غیاب
علاوه بر تمام راهکارهای حضور و غیاب، سامانه‌های تلفنی و آنلاین برای مدیریت نیروی انسانی، به‌عنوان جایگزین‌های مدرن و مؤثر برای دفتر و کارت حضور و غیاب فیزیکی، در بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرند. این سامانه‌ها اغلب شامل نرم‌افزارها و پلتفرم‌هایی هستند که به کارکنان امکان می‌دهند تا از طریق تلفن همراه یا اینترنت، حضور و غیاب خود را ثبت کنند.
این پلتفرم‌ها معمولاً دارای ویژگی‌هایی مانند سیستم تشخیص مکان (مثلاً از طریق GPS) برای اطمینان از صحت محل حضور کارکنان، اعلامیه‌های خودکار برای کارکنان و مدیران در مورد وضعیت حضور و غیاب، گزارش‌های جامع در مورد ساعات کاری، تأخیرها و غیبت‌ها و غیره هستند. با استفاده از این سامانه‌ها، مدیران قادرند به طور آنی و بدون نیاز به ورود فیزیکی به محل کار، حضور و غیاب کارکنان را نظارت کرده و مدیریت کنند. همچنین، کارکنان نیز از این سیستم‌ها برای راحتی بیشتر در ثبت حضور و غیاب و دسترسی آسان به اطلاعات مربوط به حقوق و ساعات کاری خود بهره می‌برند.
روش‌هایی برای کاهش مشکلات و چالش‌های مرسوم در حضور وغیاب کارکنان
اگر درگیر مدیریت مشکلات و چالش‌های قانون کار و حضور و غیاب هستید، امروزه پلتفرم‌ها و نرم‌افزارهای ایمن سریع و البته ارزان زیادی در این زمینه طراحی و توسعه داده شده‌اند که دردسر کلی این کار را به‌مراتب کم‌تر می‌کنند.
استفاده از سیستم‌های اتوماتیک حضور و غیاب
استفاده از سیستم‌های اتوماتیک حضور و غیاب یک راهکار مؤثر برای کاهش مشکلات و چالش‌های مرسوم در این زمینه است. این سیستم‌ها معمولاً شامل دستگاه‌هایی می‌شوند که به‌وسیله تکنولوژی‌های مختلف مانند اثر انگشت، کارت‌های هوشمند یا تشخیص چهره، حضور و غیاب کارکنان را ثبت می‌کنند.
استفاده از این سیستم‌ها مزایای زیادی دارد، از جمله افزایش دقت در ثبت حضور و غیاب، کاهش احتمال اشتباه و تقلب، افزایش بهره‌وری کارکنان و مدیران در مدیریت زمان، و ایجاد شفافیت بیشتر در فرآیند حضور و غیاب. علاوه بر این، سیستم‌های اتوماتیک قابلیت اطلاع‌رسانی زودهنگام به مدیران را نیز دارند؛ به‌این‌ترتیب مدیران می‌توانند به‌سرعت واکنش نشان دهند و اقدامات لازم را برای حل مسائل و چالش‌های مرتبط با حضور وغیاب کارکنان انجام دهند. از سمتی دیگر، این سیستم‌ها قادرند به طور خودکار گزارشاتی از الگوهای حضور و غیاب کارکنان تهیه کنند که می‌تواند به مدیران کمک کند تا الگوهای نامناسب را تشخیص داده و برای بهبود مدیریت حضور و غیاب اقدام کنند.
آموزش کارکنان در خصوص قانون کار
آموزش کارکنان در مورد قوانین و مقررات مربوط به حضور و غیاب یکی از مهمترین اقداماتی است که می‌توان برای کاهش مشکلات و چالش‌های این زمینه انجام داد. می‌توان آن را به اشکال گوناگون اجرا کرد:
- شناسایی و توضیح دقیق قوانین و مقررات مربوط به حضور و غیاب: کارکنان باید با قوانین و مقررات مربوط به حضور و غیاب که شامل ساعات کاری، مرخصی، تأخیر و غیبت مجاز، و پروسه‌های ثبت حضور و غیاب می‌شود، آشنا شوند.
- توضیح اهمیت حضور به‌موقع: ضمن آن کارکنان باید متوجه شوند که حضور به‌موقع در محل کار نه‌تنها به نفع شخصی آنها است بلکه برای عملکرد و بهره‌وری سازمان نیز حائز اهمیت است.
- آموزش روش‌های صحیح ثبت حضور و غیاب: نیروی انسانی باید بدانند که چگونه از سیستم‌های مختلف ثبت حضور و غیاب استفاده کنند و اطلاعات خود را به‌دقت ثبت کنند.
بیشتر بخوانید: مهمترین مشکلات دستگاه حضور و غیاب + تعمیر دستگاه حضور و غیاب
Methods to reduce common problems and challenges in the presence and absence of employees
سوالات متداول درباره حضور و غیاب در قانون کار
قانون کار چیست؟
قانون کار مجموعه‌ای از قوانین و مقررات حقوقی است که روابط کاری بین کارفرما و کارگران را تنظیم می‌کند.
تأخیر و غیبت کاری چیست؟
تأخیر زمانی است که کارگر دیرتر از ساعت مقرر در محل کار حاضر می‌شود. غیبت زمانی است که کارگر بدون دلیل موجه در محل کار حاضر نمی‌شود. سیستم‌های بیومتریک، کارتی، اثر انگشتی، نرم‌افزارهای کامپیوتری، و فرم‌های حضور و غیاب.
مرخصی بدون حقوق چیست؟
مرخصی بدون حقوق مرخصی است که بدون پرداخت حقوق به کارگر تعلق می‌گیرد.
بهترین روش حضور و غیاب کارکنان چیست؟
دستگاه‌های حضور و غیاب هوشمند و استفاده از نرم‌افزارهای یکپارچه
جمع‌بندی
در این راهنما از وب سایت مکسا، در مورد حضور و غیاب در قانون کار گفته شد؛ بر اساس یک کلیت چه در جهان و چه کشورمان، قانون کار در بسیاری از موارد مقرراتی را برای حضور و غیاب کارگران در محیط کار تعیین می‌کند. این مقررات معمولاً به‌منظور تنظیم روابط کاری بین کارفرما و کارگران و همچنین حفظ نظم و کارایی در محیط کار ارائه می‌شوند. در بسیاری از موارد، قوانین کار مشخص می‌کنند که کارگران موظف‌اند به موقعیت شغلی خود حضور داشته باشند و هرگونه غیبت یا تأخیر باید به‌روشنی اعلام و ثبت شود. علاوه بر این، ممکن است قوانین کار حداقل و حداکثر ساعات کاری را معین کرده و حضور و غیاب کارگران را بر اساس این مقادیر تنظیم کنند.
